Archief
Er is in toenemende mate een digitale uitwisseling van gegevens. Dit was in het verleden wel anders. Als huisartsen bedrijven we ook ‘levensloopgeneeskunde’ en willen we het dossier zo volledig mogelijk houden. Er is een minimale wettelijke bewaarplicht van 20 jaar (Autoriteit Persoonsgegevens ), maar daar kan ook vanaf geweken worden. Het is relevant om na te denken wat u doet met het opgebouwde papieren dossier. Wilt u dit in papieren vorm bewaren? Of wilt u dit liever digitaliseren? En zo ja, hoe doet u dit?
Procesonderdeel samenvatting
0 of 3 Vragen completed
Vragen:
Informatie
Je hebt de procesonderdeel al eerder voltooid. Daarom kun je hem niet meer opnieuw starten.
Procesonderdeel is aan het laden…
Je moet inloggen of inschrijven om de procesonderdeel te starten.
U moet eerst het volgende invullen:
Resultaten
Resultaten
De tijd is verstreken
Categorieën
- Archief 0%
- 1
- 2
- 3
- Huidig
- Review
- Beantwoord
- Goed
- Fout
-
Vraag 1 of 3
1. Vraag
Beschikt de praktijk over een papieren archief?
Hint
Het is raadzaam om uw papieren dossier te digitaliseren, waarbij de gegevens zoveel mogelijk gecodeerd of gekoppeld worden.
-
Vraag 2 of 3
2. Vraag
Welk percentage van de papieren correspondentie van de laatste 10 jaar is gescand en gekoppeld aan het dossier van de patiënt?
Hint
Het papieren medisch dossier nog steeds niet overal verdwenen. Dit heeft als gevolg dat er papieren en digitale dossiers door elkaar lopen. Deze splitsing van werkmethoden leidt ertoe dat er daarom nog steeds veel ruimte nodig is voor opslag van de papieren archieven. Het zoeken en raadplegen van deze dossiers kost veel tijd en dus geld. Door de lange bewaartermijnen van medische dossiers (tot 25 jaar) blijven de papieren dossiers voorlopig nog wel even bestaan. Er wordt meestal namelijk voor gekozen om ze langzaam uit te faseren.
-
Vraag 3 of 3
3. Vraag
Welk deel van de papieren correspondentie van de laatste 5 jaar is ICPC-gecodeerd?
Hint
Het digitaliseren van dossiers heeft een aantal voordelen, bijvoorbeeld:
• De patiënteninformatie is bereikbaar vanaf verschillende locaties (computers).
• Informatie is makkelijker te delen met andere
hulpverleners, bijvoorbeeld via het LSP.
• De documenten zijn beschermd tegen brand- en
waterschade.
• Er is minder ruimte nodig voor opslag.
• Je kan makkelijker voldoen aan de wet- en regelgeving.
• De kans op zoekraken is kleiner.
Vaak worden deze papieren dossiers gescand en opgeslagen in zogenaamd PDF formaat en dus niet gecodeerd volgens de ADEPD (ICPC) richtlijnen. Elektronisch informatiebeheer en elektronische informatie-uitwisseling bieden meer dan ooit enorme mogelijkheden om de kwaliteit van de gezondheidszorg en de patiëntveiligheid te verhogen, het gezondheidsonderzoek en –beleid te ondersteunen, onnodige kosten te vermijden, alle betrokkenen, en vooral de patiënt, te empoweren, en de administratieve lasten voor patiënten en zorgverleners te verlagen. Maar uiteraard moet de inzet daarvan gebeuren op een goed beveiligde manier en met de nodige waarborgen voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van de patiënt en van het beroepsgeheim van de zorgverlener.